DÍA 16 LUNS, DO MEGALÍTICO AO MUNDO MEDIEVAL Onte chegamos cedo e hoxe fomos, como lles diciamos onte que iriamos, ao xacemento megalítico de Newgrange. Quedamos ás nove e media e saímos ás dez. Aínda así, unha persoa non se presentou no lugar de saída, polo que debeu quedar na escola, so pena de non poder entrar todos os demais no xacemento onde hai que reservar con case un ano de antelación tal e como fixemos nós. O lugar é incrible. No medio do val do rio Boney, sitúanse uns túmulos do neolítico tardía impresionantes. O principal, Newgrange, de 80 metros de diámetro e unha delimitación de penedos traídos do mar –a 16 km- incrible. O resto formado con seixos –traídos de 80 km ao sur- e de terra amoreada sobre unha cámara poligonal composta cunha entrada de luz curiosísima coindicindo co solticio de verán. A nosa guía foi superamable, falaba un inglés delicioso e facíase entender cos ollos tamén. Excelente. A visita ao interior da tumba, un pouco, -pouco- claustrofóbica. Este é o templo principal da arte megalítica europea. Sen dúbida. A min lembrábanme moito os gravados vistos e estudados do megalítico galego -Oirós, sur de Ourense, Lugo, Axeitos, Dombate... pero o noso moito máis modesto.Despois visitamos o “Visitors Center” onde nos puxeron un audiovisual en inglés e despois en castelán para que practicáramos, pero resultou gracioso porque o castelán era case irrecoñecible. Eu creo que era xudeo-sefardí. O Visitors Center, excelente. Unha montaxe moi moderna, con reconstrucións de partes do xacemento, cabanas neolíticas, etc. todo feito co maior cientifismo do mundo. Comemos no bar do lugar o noso “packet lunch” e seguimos despois ata Monasterboice. Uns vinte minutos de camiño e chegada, no medio dun chaparrón –shower, igual que ducha, din aquí- e unha señora maior, todo amabilidade, dun grupo de xubiladas voluntarias, nos explica este lugar que é un dos lugares míticos do cristianismo na illa. Á súa torre decepada na actualidade, engádenselle as cruces de pedra máis famosas de Irlanda con escenas da Biblia. Todo o século X. A señora era a cara humana e agradable do entrañable voluntarismo, fronte á profesionalidade de Newgrange. Fíxonos unha visita preciosa explicándonos a historia do lugar e a iconografía das cruces. Depois, volvemos a Malahide, dispostos a empezar mañá a recta final das clases.

Todo aquel que teña a fortuna de parecer que ten menos de vinte e tres anos, deberá mostrar a súa documentación antes de entrar nestes predios. A documentación posible: permiso de condución, identificación da policía ou pasaporte.

(Xúrolles que non teño nin idea de por qué unhas imaxes perminten ser ampliadas e outras non. Se alguén o sabe, por favor, que mo diga. Graciñas). Daniel Sánchez Ramos, correcamiños co IES As Lagoas, máis de 7000 km nun mes. Laura Alvarez González Natalia Ibañez Suárez Edith Filgueira Rodriguez